Door Kai van de Wiel
Vicenzo Nibali was de laatste winnaar van een grote wedstrijd vorig seizoen. Sinds zijn prachtige zegen in Il Lombardia, behaald dankzij een afdaling waar zelfs Peter Sagan bang van zou worden, hebben wij wielerliefhebbers moeten wachten op de eerste echte klapper van het jaar. We hebben ons onderweg getroost met prachtige wielerjaaroverzichten, YouTube filmpjes van de fabelachtige overwinning van Tom Dumoulin in Spanje en het Australisch kampioenschap. De spanning en opwinding werd echter steeds weer node gemist.
De Tour Down Under in het altijd zonnige en relaxte Australië gaat daar nu een einde aan maken. Een aantal traditionele wielervolgers zal ons er op wijzen dat de echte opening van het wielerseizoen pas plaatsvindt als het startschot in Gent (spreek uit Ghuent) klinkt voor de Omloop van het Volk. Wij prediken echter niet voor niets het nieuwe wielrennen en zullen voortaan deze kleurrijke en spectaculaire Australische wielerkoers benaderen als de échte aftrap van het wielerjaar.
De editie 2015
Enfin, een korte terugblik op vorig jaar. Rohan Dennis won. Richie Porte werd tweede en de inmiddels gestopte Cadel Evans complementeerde het podium. Daarnaast werd Wouter Wippert een bekende naam in Nederland. Hij won namelijk de laatste etappe in dienst van het nietige Drapac voor toenmalig Australisch kampioen Heinrich Haussler.
Twee dingen vallen ons op aan deze bondige samenvatting van de editie 2015:
- Het feit dat er daadwerkelijk iemand is die Wouter Wippert heet én wedstrijden kan winnen.
- Het feit dat het complete podium uit “Aussies” bestond in een World Tour wedstrijd waar toch renners van vele nationaliteiten meerijden.
Het eerste feit laten we even voor wat het is, maar de tweede constatering is een interessante. Wat zijn de redenen dat de Australische renners vorig jaar de koers zo naar hun hand zetten en was dit een eenmalige overheersing of is dit een jaarlijks terugkerende trend? De antwoorden vindt je in de volgende statistiek paragraaf.
Een “statistisch onderbouwde” winnaar
Voorbeschouwingen zijn vaak gebaseerd op vorm en vaardigheden van renners. Je ziet echter vaak genoeg een renner die vooraf werden getipt als favoriet door het ijs zakken. Hoe kan dit? Hadden we dit vooraf al kunnen voorspellen? Wij zullen op basis van vier variabelen die elk een eigen weging hebben (1 tot 5 sterren) proberen een profielschets te maken van de renner die de Tour Down Under gaat winnen.
Hierbij zal enkel rekening worden gehouden met uitslagen van 2012 en later. In 2012 nam het parcours namelijk zijn huidige vorm aan.
- Type renner (4 sterren)
Bij vaststelling van het type renner dat statistische gezien de meeste kans maakt te winnen zal worden gelet op de factoren:
- Postuur: Lengte en gewicht.
- Leeftijd: De leeftijd ten rijde van de overwinning.
- Specialismes: De eigenschappen op basis waarvan oud-winnaar zegevierde.
In de volgende tabel zullen de drie factoren van de winnaars van de laatste 4 edities worden weergegeven. In de onderste regel zal het ideaal type renner dat deze editie volgens onze statistieken zal winnen, worden weergegeven:
| Renner | Postuur | Leeftijd | Specialismes |
| Simon Gerrans | 1.69m – 62 kg | 34 en 32 jaar | Explosief bergop
Goede sprint Matige klimmer |
| Tom Jelte Slagter | 1.69m – 59 kg | 23 jaar | Explosief bergop
Gemiddelde sprint Gemiddelde klimmer |
| Rohan Dennis | 1.82m – 72 kg | 24 jaar | Gemiddelde klimmer
Goede daler |
| Voorspeld winnaar | 1.75m – 64 kg | 28 jaar | Gemiddelde Sprint
Explosief bergop Gemiddelde Klimmer Matige daler |
- Land van herkomst (1 ster)
Deze variabele speelt volgens ons een rol, omdat vrijwel altijd te zien is dat een renner die op eigen bodem rijdt intrinsiek gemotiveerder is dan normaal.
Winst
Wat betreft de nationaliteit van de winnaar kunnen we kort en bondig zijn. In de laatste 4 edities won er 3 maal een Australiër. Slechts één keer ging een Nederlander met de winst aan de haal. De kans dat de winst ook dit maal voor een Australiër is, is 3 op 4 (75%)
Podium
Wat betreft het podium is de kans dat hier een Australische renner op staat 1 op 2 (50%). Van de 12 podiumplaatsen in de laatste 4 edities waren er namelijk 6 voor Aussies. De overige podiumplekken waren voor Spanje (2x), Nederland (1x), Italië (1x), Groot-Brittannië (1x) en Portugal (1x).
- Niveau van de Ploeg (1 ster)
Ook wat betreft het niveau van de ploeg van de winnaar kunnen we kort en bondig zijn. De laatste 4 edities werden allen gewonnen door een World Tour ploeg. Hierbij moet echter wel de kanttekening worden gemaakt dat er naast de 18 World Tour ploegen ook maar 3 niet World Tour ploegen deelnemen aan de Tour Down Under.
- Vorm (3 sterren)
Deze variabele wordt traditioneel gezien als één van de belangrijkste indicatoren bij een voorspelling. Ook bij ons speelt deze variabele een bepalende rol. Een potentieel winnaar kan namelijk op alle voorgaande punten matchen met onze profielschets, zolang de vorm slecht is zal de kans klein zijn dat hij ook daadwerkelijk wint.
Het seizoen is echter nog niet of nauwelijks onderweg en daarom is het erg lastig de vorm van de renners op basis van eerdere koersen vast te stellen. Wij hebben helaas ook geen beschikking over wattages en vermogens uit winterse trainingskampen waardoor deze variabele voor de Tour Down Under zijn belang enigszins ziet afnemen.
Wat echter wel gesteld kan worden, gekeken naar vorm, is het feit dat de Australische renners al vol in competitie zijn. Hun nationale kampioenschappen zijn al verreden en hier deden vrijwel alle klappers aan mee. Rohan Dennis werd Australisch kampioen tijdrijden en Jack Bobridge won deze zelfde titel in de wegrit.
Daarnaast kan worden gesteld dat de Colombianen hun winter vrijwel altijd doorbrengen in hun thuisland en hierdoor op hoogte zitten. Dit kan een natuurlijk voordeel opleveren tijdens de eerste wedstrijden van het seizoen. Een aantal Colombianen onder wie Jarlinson Pantano reed ook al een lokale wedstrijd in zijn land en zal qua vorm iets voor kunnen liggen op de rest.
Conclusie op basis van statistiek
De profielschets die op statistische wijze tot stand is gekomen, stelt dat de winnaar van de Tour Down Under:
- 1.75m groot is – 64 kg weegt – 28 jaar oud is EN een gemiddelde sprint heeft – explosief is bergop – gemiddeld klimt – matig kan dalen
- Gekeken naar recente uitslagen de Australische nationaliteit heeft.
- Voor een World Tour ploeg rijdt.
- Gekeken naar vorm een recent goed presterende Australiër of op hoogte verbleven Colombiaan moet zijn.
Onze winnaar: Sergio Luis Henao
P.S.: interessant feitje
Sinds de invoer van de bergop finish in etappe vijf (Old Willunga Hill) is er een trend zichtbaar wat betreft de winnaar van het algemeen klassement.
Enerzijds kan uit de uitslagen worden opgemaakt dat de winnaar van de Tour Down Under sinds 2012 de leiderstrui altijd pas verovert in etappe 5 op weg naar Old Willunga Hill. Statistisch gezien kan dus geconstateerd worden dat de nummer één na etappe 5 ook de winnaar zal worden van het klassement. Daarnaast zullen alle renners die de trui in de voorafgaande etappes dragen niet de eindwinnaar worden van deze eerste World Tour wedstrijd van het seizoen. Anderzijds is het zeer opvallend dat de eindwinnaar van de Tour Down Under weliswaar de leiderstrui pakt in etappe 5, maar dat hij deze etappe nooit wint.
De editie van 2016: “zekerheidjes” en verrassingen
Wie zijn er op basis van de profielschets favoriet voor de eindzege en wie zouden ons kunnen gaat verrassen? En welke sprinters moeten in de gaten worden gehouden als het om de ritzeges gaat in vlakke etappes?
Het parcours
| Etappe | Afstand | Profiel |
| 1. Prospect – Lyndoch | 130.8 km | Vlak |
| 2. Unley – Stirling | 132 km | Heuvels (Heuvelop) |
| 3. Glenelg – Campbelltown | 139 km | Heuvels |
| 4. Norwood – Victor Harbour | 138 km | Vlak |
| 5. McLaren Vale – Willunga Hill | 151.5 km | Heuvel (Bergop) |
| 6. Adelaide – Adelaide | 90 km | Vlak |
De snelle mannen
Eerst kort de snelle mannen. Veel échte topsprinters zijn in Australië niet aanwezig. Wel is het veld van sprinter zeer aan elkaar gewaagd. Twee mannen springen er echter uit, de Italiaan Giacomo Nizzolo en de man in vorm Caleb Ewan. Die laatste schreef dit jaar al vijf koersen op zijn naam en zal, ondanks zijn jonge leeftijd, gebrand zijn op de eerste leiderstrui.
Ook Ewan zijn landgenoten Greg Henderson (de vaste lead-out van Greipel), Mark Renshaw (de vaste lead-out van Cav) en Steele von Hoff (vorig jaar etappewinnaar), Patrick Shaw en Brenton Jones zullen zich in de sprint mengen. Ben Swift zal ook op de eerste rij te zien zijn. De Brit is traditioneel goed Down Under.
Voor de Nederlandse overwinningen zullen we ons moeten richten op Wouter Wippert. De nieuwe man van Cannondale won vorig jaar het slotstuk en lijkt bij zijn nieuwe ploeg uitstekend in zijn vel te zitten. Koen de Kort zal daarnaast een van zijn weinige kansen als sprinter met beide handen proberen aan te grijpen.
Tot slot moeten ook zeker de Italianen Oscar Gatto en Matteo Pelucchi worden genoemd. Daarnaast zien wij ook kansen voor Juan José Lobato (let op hem in Sterling!), Tyler Farrar, Reinardt Janse van Rensburg, Alexey Tsatevich en Marko Kump.
Het algemeen klassement
Door met het algemeen klassement. Het hoge woord is eruit, onze topfavoriet voor eindzege is, op basis van statistiek Sergio Luis Henao. Er is echter een bekend gezegde dat stelt: “There are three kinds of lies: lies, damned lies, and statistics.” Dit maakt dat wij naast onze “winnaar” nog een aantal andere kanshebbers zullen uitlichten. Bij de één speelt de statistiek meer mee dan bij de ander.
Naast Henao zijn uiteraard ook oud-winnaars Rohan Dennis en Simon Gerrans kandidaat eindwinnaars. Dennis maakte een goede beurt in het nationale tijdritkampioenschap vorige week, maar reed zichzelf over de kop in de wegwedstrijd. Hij deed een verwoede poging de latere winnaar Bobrigde te achterhalen, maar moest dit uiteindelijk met een opgave bekopen. Gerrans daarentegen reed de wedstrijd wel uit, maar kon geen moment een vuist maken. Kenmerkend voor zijn wedstrijd was het feit dat hij zelfs de sprint het eerste achtervolgende groepje niet won.
Richie Porte de nummer twee van vorig jaar en de nieuwe ploeggenoot van Dennis mag ook zeker niet uitgevlakt worden. Al twee jaar op rij wint hij de etappe naar Old Willunga Hill. Volgens de statistieken zou dit betekenen dat hij de ronde niet zal winnen. Dit kan kloppen, omdat Porte voor de explosievere aankomsten net een beetje te kort komt. Andere Australische renners die zouden kunnen meedingen naar een toppositie zijn Cameron Meyer (2e in het Australisch kampioenschap), kampioen Jack Bobridge en het talent Jay McCarthy.
Ook Colombia heeft behalve Henao een aantal andere ijzers in het vuur voor wat betreft het klassement. Jarlinson Pantano bewees al vroeg in vorm te zijn door in eigen land een kleine koers te winnen en werd bovendien vorig jaar al 9e in het eindklassement. Julian Arrendondo lijkt daarnaast gemaakt voor deze wedstrijd. Gezien onze profielschets zou hij nog meer dan Henao favoriet zijn voor de overwinning. Het slechte vorige seizoen maakt echter dat hij in het rijtje schaduwfavorieten thuishoort.
Als we verder kijken in het deelnemersveld valt ons oog direct op Diego Ulissi. De Italiaan die in 2013 3e werd, zat vorig jaar een dopingschorsing uit. Hij lijkt dit jaar echter zijn zinnen gezet te hebben op een goede klassering en lijkt het ideale type renner. Ook landgenoot Domenico Pozzovivo (vorig jaar 6e) moet mee kunnen doen om de knikkers. Hij vond vorig najaar na de ernstige val zijn vorm niet helemaal terug, maar heeft een hele winter gehad om echt bij te komen en goed te trainen.
Ook de Spanjaarden komen dit jaar met een aantal goede renners aan de start. De Valverdes en Rodriguezen van deze wereld zijn dan wel thuisgelaten, maar een renner als Rafael Valls, die altijd goed is aan het begin van het seizoen, kan het stokje proberen over te nemen. Bij Movistar zal men gokken op Rubén Fernández (vorig jaar 5e) en Jésus Herrada.
Daarnaast is er ook nog de Est Rein Taaramae. Hij vertrok bij Astana en lijkt bij Katusha meer voor eigen kansen te mogen gaan rijden. Hij mag direct het vertrouwen van de ploegleiding in hem bevestigen met het kopmanschap in de Tour Down Under. Vraag is wel of deze Est explosief genoeg is voor de korte heuvelachtige hellingen, maar misschien kan hij verrassen op Old Willunga Hill en hiermee een plek in de top tien veilig stellen. Hetzelfde geldt voor Louis Meintjes. Nieuwe ploeg, kopman, maar vooral bekend als echte klimmer. Kan hij verrassen of mikt hij op wedstrijden later in dit seizoen?
Is er voor ons Hollanders wat betreft het eindklassement ook nog iets te genieten? Niet direct. Of het zal moeten komen van Lieuwe Westra. De Fries heeft aangekondigd dit seizoen zijn vormpeil uit het jaar 2012 weer te willen benaderen. In dat jaar werd de Fries knap 2e in Parijs-Nice na Bradley Wiggins. Kan hij in een vrije rol bij Astana in Australië alweer een glimp van deze vorm tonen?
Niet Nederlands, maar wel een uit een Hollandse ploeg zijn Primoz Roglic en Enrico Battaglin. Beide heren moeten in staat zijn goed voor de dag te komen in Australië, maar de vraag is hoe zij aarden in hun nieuwe omgeving en of ze in staat zijn de écht groten te volgen.
Onze top tien
Tot besluit van deze vooruitblik zullen wij onze voorspellingen kracht bijzetten door onze top tien van het eindklassement voor deze Tour Down Under te geven. De keuze voor een top tien in plaats van het toebedelen van sterren is gemaakt, omdat deze top tien achteraf makkelijk naast de werkelijke uitslag te leggen is. Aan de hand hiervan kunnen wij en jullie concluderen of onze voorbeschouwing en statistische analyse enigszins hout heeft gesneden. Gewaagd, maar wie niet waagt..
| 1. | COL | Sergio Luis Henao | Team Sky |
| 2. | ITA | Diego Ulissi | Lampre-Merida |
| 3. | AUS | Rohan Dennis | BMC Racing Team |
| 4. | AUS | Richie Porte | BMC Racing Team |
| 5. | COL | Jarlinson Pantano | IAM Cycling |
| 6. | ITA | Domenico Pozzovivo | AG2R la Mondiale |
| 7. | EST | Rein Taaramae | Team Katusha |
| 8. | SPA | Rubén Fernandez | Movistar |
| 9. | AUS | Simon Gerrans | Orica-GreenEDGE |
| 10. | NED | Lieuwe Westra | Astana |
'T Nieuwe Wielrennen 
Plaats een reactie